मराठी » नॉर्वेजियन - Nynorsk | ५२ [बावन्न] | डिपार्टमेंट स्टोअरमध्ये

52 [femtito / to og femti] I butikken

आपण डिपार्टमेंट स्टोअरमध्ये जाऊ या का	Skal vi gå til butikken?
मला काही खरेदी करायची आहे.	Eg må gjere nokre innkjøp.
मला खूप खरेदी करायची आहे.	Eg vil handle mykje.
कार्यालयीन सामान कुठे आहे	Kvar er kontorsakene?
मला लिफाफे आणि लेखनसाहित्य पाहिजे.	Eg treng konvoluttar og brevpapir.
मला पेन आणि मार्कर पाहिजेत.	Eg treng kulepennar og tusjar.
फर्नीचर कुठे आहे	Kvar er møblane?
मला एक मोठे कपाट आणि खण असलेले एक छोटे कपाट घ्यायचे आहे.	Eg treng eit skåp og ein kommode.
मला एक बाक आणि एक बुक शेल्फ पाहिजे.	Eg treng eit skrivebord og ei hylle.
खेळणी कुठे आहेत	Kvar er leikene?
मला एक बाहुली आणि टेडी बेअर पाहिजे.	Eg treng ei dokke og ein bamse.
मला फुटबॉल आणि बुद्धीबळाचा पट पाहिजे.	Eg treng ein fotball og eit sjakkspel.
हत्यारे कुठे आहेत	Kvar er verktøyet?
मला एक हातोडा आणि एक पक्कड घ्यायची आहे.	Eg treng ein hamar og ei tong.
मला एक ड्रिल आणि स्क्रू ड्राइव्हर पाहिजे.	Eg treng ein bor og ein skrutrekkar.
दागिन्यांचा विभाग कुठे आहे	Kvar er smykka?
मला एक माळ आणि एक हातकंकण पाहिजे.	Eg treng eit halskjede og eit armband.
मला एक अंगठी आणि कर्णभूषण पाहिजे.	Eg treng ein ring og øyredobbar.

कोण कोणाला समजते?

या जगात अंदाजे 7 अब्ज लोक आहेत. सगळ्यांना एक भाषा तरी येते. दुर्दैवाने, ती नेहमीच सारखी नसते. म्हणून इतर देशांबरोबर बोलण्यासाठी, आपण भाषा शिकल्या पाहिजेत. हे बर्‍याच वेळा कठीण ठरतं. पण अशा काही भाषा आहेत ज्या एकसारख्या असतात. दुसरी भाषा न शिकता हे भाषिक एकमेकांची भाषा समजतात. या प्रकाराला परस्पर सुगमता असे म्हणतात. ज्याद्वारे दोन रूपांतील फरक स्पष्ट केला आहे. पहिले रूप मौखिक परस्पर सुगमता आहे. म्हणून, बोलणार्‍यांना एकमेकांचे फक्त तोंडी बोलणे समजते. तथापि, त्यांना दुसर्‍या भाषेतील लिखित रूप कळत नाही. असे घडते, कारण भाषांचे लिखित रूप वेगवेगळे असते. अशा भाषांचे उदाहरण म्हणजे हिंदी आणि उर्दू. लिखित परस्पर सुगमता हे दुसरे रूप आहे. या प्रकारात दुसरी भाषा ही लिखित स्वरुपात समजली जाते. परंतु भाषिकांना संवाद साधताना एकमेकांचे तोंडी बोलणे समजत नाही. त्याचे कारण म्हणजे त्यांचे उचारण वेगळे असते. जर्मन आणि डच भाषा याचे उदाहरण आहे. अगदी जवळून संबंधित असलेल्या भाषांमध्ये दोन्ही रूपे असतात. म्हणजेच ते लिखित आणि मौखिक अशा दोन्ही रूपांत परस्पर सुगम असतात. रशियन आणि युक्रेनियन किंवा थाई आणि लाओटियन अशी त्यांची उदाहरणे आहेत. पण परस्पर सुगमतेचे प्रमाणबद्ध नसलेले रूपसुद्धा असते. त्याचे कारण असे कि, जेव्हा बोलणार्‍या लोकांची एकमेकांचे बोलणे समजून घेण्याची पातळी वेगळी असते. स्पॅनिश भाषिकांना जितकी पोर्तुगीज भाषा समजते त्यापेक्षा जास्त चांगल्या प्रकारे पोर्तुगीजांना स्पॅनिश समजते. ऑस्ट्रियन्सना सुद्धा जर्मन चांगली समजते आणि याउलट जर्मनांना ऑस्ट्रियन भाषा व्यवस्थित समजत नाही. या उदाहरणंमध्ये, उच्चारण किंवा पोटभाषा हा एक अडथळा असतो. ज्यांना खरंच चांगले संभाषण करायचे असेल त्यांना काहीतरी नवीन शिकावे लागेल...